زیر ساخت های ابری IBM شامل سرور های مجازی و اختصاصی و فضای ذخیره سازی اطلاعات از طریق شبکه که ترکیبی از شبکه های خصوص و عمومی و مدیریت شده است، می باشد. این زیر ساخت راهکار و عملکردی برای بهبود و استفاده از تکنولوژی های جدید نظیر کلان داده (Big Date)، بازاریابی دیجیتال (Digital Marketing)، شرکت های تجارت الکترونیک، ابر خصوصی و هاستینگ و بازی سازی ارائه می دهد.
مرکز داده
مرکز داده های متعدد و جهانی که IBM و Softlayer از آنها استفاده می کنند همگی به یک شکل پیکربندی شده و به یک میزان قابلیت و سرویس دهی ارائه می دهند؛ با این حال هر مرکز داده IBM در هر نقطه ای از جهان شامل 7500 تا 40000 سرور می باشد که میانگین آن تقریبا 12000 سرور در هر دیتاسنتر است. هر رک سرور قادر است که حدود 40 گیگابایت در ثانیه داده انتقال دهد و هر دیتاسنتر قادر به انتقال بیش از 10 گیگابایت داده در ثانیه می باشد.
مراکز داده IBM هر یک دارای چندین نیروگاه برق و شبکه ارتباطی می باشند که این شامل ژنراتور های تولید برق و باطری جهت ذخیره برق در مواقع اضطراری است. شرکت Softlayer به صورت منظم شرایط و محیط سیستم ها را در هر دیتاسنتر جهت تضمین پایداری و اجرای بهتر بررسی می کند و همچنین مراکز داده از نفوذ فیزکی به سرور ها محافظت شده اند که با این روش دسترسی به اتاق های سرور تنها برای کارکنان تایید شده امکان پذیر است؛ همچنین مامورانی جهت کنترل رفت و آمد به داخل دیتاسنتر قرار داده شده است.
شبکه
شبکه Softlayer شامل یک شبکه خصوصی، عمومی و مدیریت شده از لحاظ ترافیک می باشد که ترافیک هر یک از طریق یک کارت شبکه مجزا عبور می کند که این امکان را برای تفکیک و ایمن کردن ترافیک خروجی تعبیه کرده است. این شبکه قادر است که ارتباطی بیش از 2000 گیگابایت در ثانیه بین دیتاسنتر ها و نقاط همجوار خود داشته باشد، همچنین دارای لینک مشترک با سرویس دهنده و ارائه کنندگان خطوط ارتباطی و اینترنتی است. شبکه مورد نظر از سال 2008 دارای IPv6 می باشد که در مقایسه با تعداد کم Ipv4، محدود نمی باشد. همچنین خطوط ارتباطی بین سرور ها در مرکز داده از حملات DOS و DDOS ایمن می باشند.
شبکه عمومی برای اتصال و انتقال اطلاعات و ترافیک به نزدیک ترین POP) Points of Presence) و حرکت به سمت مرکز داده Softlayer از طریق خطوط شبکه ارتباطی، طراحی شده است. این کار سبب کاهش تعداد Hop های شبکه و کوتاه کردن دست ارائه دهندگان سرویس شده، این شبکه عمومی داری سرویس DNS، چندین Backbone اینترنت، پهنای باند ورودی نامحدود و IP routing خودکار و مدیریت شده می باشد.
شبکه خصوصی که از شبکه عمومی جدا شده است، اتصالات سرویس های مشتریان در مراکز داده Softlayer را مدیریت می کند. با بکارگیری این شبکه مشتریان می توانند اطلاعات را بین سرور ها بدون هزینه، انتقال داده و به بسته های بروز رسانی Softlayer و پچ سرور ها، مخازن نرم افزاری و backend سرویس دسترسی داشته باشند. همچنین این شبکه به مشتریان یک شبکه مجازی به صورت خصوصی Vlan ،resolver های خصوصی DNS و همچنین منابع ذخیره سازی و بکاپگیری متمرکز اطلاعات ارائه می دهد.
تمامی سرور های Softlayer به یک شبکه مدیریت شده متصل می باشند. این قابلیت به مشتریان اجازه کار با سرور های خود با فرض بودن در مقابل سرور و همراه داشتن صفحه کلید،مانیتور و موس به صورت فیزیکی را می دهد. مشتریان قادر به تعمیر و اجرای کارهای مدیریتی از قبیل تعویض سیستم عامل و حتی مشاهده سرور در روند boot را دارند.
گزینه های سرور
Softlayer سرورهای فیزیکی (اختصاصی) را با سرور های مجازی ترکیب کرده و یک پلتفرم ابری یک پارچه با مدیریت و کنترل کامل زیرساخت آن، ایجاد کرده است که می توان هزینه استفاده از سرویس های آن را به صورت ماهانه و ساعتی محاسبه و پرداخت کرد .
سرور های فیزیکی در سایت به عنوان “Bare metal” نام برده شده است و قابلیت پیکربندی و استفاده از تمام منابع سخت افزاری را دارند در حالی که سرور های مجازی در تعداد CPU core ،memory، فضا (storage) محدود می باشند. دیگر تفاوت ها شامل تعداد سیستم های عامل (یازده عدد برای سرور های فیزیکی و هشت عدد برای سرور های مجازی) و پهنای باند خروجی رایگان (پانصد گیگابایت برای سرور های فیزکی و دویست و پنجاه گیگابایت برای سرور های مجازی) می باشد.
در کنار سرور های فیزکی استاندارد، Softlayer سه پیشنهاد ویژه نیز ارائه می دهد. اولین آن را می توان واحد پردازش گرافیک (GPUs) نام برد، موتور تمام تفسیر کنندگان (rendering)کارت های گرافیک را می توان جهت افزایش قدرت پردازش برای کارهایی از قبیل داده کاوی ( Data mining ) و پردازش ویدیو های سه بعدی، به سرور اضافه کرد. همچنین سرور ها می توانند دارای حداکثر 36 هارد دیسک جهت ذخیره سازی اطلاعات حجیم باشند. در نهایت مشتریان می توانند تمام سرور های خود را جهت کاهش latency و افزایش سرعت ارتباط بین سرور های یک rack قرار دهند.
سرور های مجازی می توانند به صورت عمومی یا خصوصی از node های ابر عمومی Public) cloud) مرتبط با softlayer باشند. گزینه عمومی منابع را بین دیگر مشتریان به اشتراک می گذارد در حالی که گزینه خصوصی اساساً برای یک مشتری در نظر گرفته شده است.
نخسین Storage سرور های مجازی می توان به صورت محلی (local) در همان سرور باشد و یا قسمتی از یک شبکه ذخیره سازی ( Storage Area Network ) باشد. Storage های قابل حمل را می توان به عنوان دومین Storage تعریف کرد. هجده عدد از دیتاسنتر های Softlayer امکان ارائه حافظه SSD به صورت local storage و بدون هزینه مجدد، در سرور های مجازی می باشند در حالی که دیگر دیتاسنتر ها قابلیت انتخاب بین SSD و SATA را فراهم کرده اند.
هر دو نوع سرور مجازی و فیزیکی دارای تعداد متعددی سیستم عامل، کنترل پنل، برنامه های پایگاه داده و نرم افزار های جانبی بوده، هر نرم افزار دارای یک لایسنس معتبر است و هزینه آن به صورت ماهانه محاسبه خواهد شد. همچنین سه نوع بسته مختلف برای مانیتورینگ و گزارش گیری برای کاربران وجود دارد با این حال کاربران می توانند گزارش گیری دلخواه خود را از طریق برنامه نویسی و API های موجود ایجاد کنند.
پیکربندی های سرور که سرور ایمیج (server image) نیز شناخته می شود می توانند بین سرور های مجازی و فیزیکی منتقل شوند و همچنین قابلیت import و export را نیز دارند. سرور ها می توانند از طریق یک سیستم rescue جهت عیب یابی و رفع مشکلات سرور، بوت شوند که این امکان از نصب مجدد سیستم عامل جلوگیری خواهد کرد.
افزایش ظرفیت سرور ها را می توان از طریق قابلیت های موجود در بستر نرم افزاری Softlayer انجام داد. این بستر امکان اضافه کردن و یا حذف سرور های مجازی به صورت خودکار متناسب با تنظیمات انجام شده توسط کاربران را دارد که هزینه منابع مازاد استفاده شده با توجه به نیاز و مصرف قابل پرداخت است.
سرور اختصاصی IBM
سرور مجازی ابریCloud) IBM)
سرویس های سافت لایر (SoftLayer) – بخش دوم
امینت سافت لایر (SoftLayer) – بخش سوم
